តុលាការឧទ្ធរណ៍កូរ៉េខាងត្បូងកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៣ វិច្ឆិកាបានបញ្ជាឱ្យជប៉ុនផ្តល់សំណងដល់ស្ត្រី១៦នាក់ ដែលត្រូវបង្ខំឱ្យធ្វើការក្នុងផ្ទះបនក្នុងសម័យសង្គ្រាមរបស់ជប៉ុន ដោយបដិសេធសាលក្រមរបស់តុលាការជាន់ ទាបដែលច្រានចោលសំណុំរឿងនេះ។
កេរដំណែលនៃការគ្រប់គ្រងអាណានិគមរបស់ជប៉ុនពីឆ្នាំ១៩១០ ដល់ឆ្នាំ ១៩៤៥ នៃឧបទ្វីបកូរ៉េ នៅតែប្រកាន់និន្នា ការនយោបាយសម្រាប់ភាគីទាំងសងខាង ជាមួយនឹងស្ត្រីដែលត្រូវជប៉ុនបង្ខំផ្លូវភេទដែលនៅរស់រានមានជីវិត ជាច្រើននៅតែទាមទារឱ្យមានការសុំទោស និងសំណងជាផ្លូវការពីទីក្រុងតូក្យូ។ជនរងគ្រោះទាំង១៦នាក់បានប្តឹងកាលពីឆ្នាំ ២០១៦ ១៥ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិកក្នុងម្នាក់ៗប៉ុន្តែតុលាការក្រុងសេអ៊ូល កណ្តាលបានច្រានចោលសំណុំរឿងនេះនៅឆ្នាំ២០២១ ដោយលើកឡើងពីអភ័យឯកសិទ្ធិអធិបតេយ្យ ដែល ជាគោលលទ្ធិច្បាប់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យរដ្ឋមួយត្រូវបានលើកលែងពីបណ្តឹងរដ្ឋប្បវេណីនៅក្នុងតុលាការបរទេស។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តុលាការជាន់ខ្ពស់ទីក្រុងសេអ៊ូល បានច្រានចោលការសម្រេចរបស់តុលាការជាន់ ទាប ដោយទទួលស្គាល់យុត្តាធិការរបស់តុលាការកូរ៉េខាងត្បូងលើរដ្ឋាភិបាលជប៉ុនជាចុងចោទ។សាលាឧទ្ធរណ៍បាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយថា វាសមហេតុផលក្នុងការពិចារណាថាមាន ច្បាប់ អន្តរជាតិរួមមួយដែលមិនទទួលស្គាល់អភ័យឯកសិទ្ធិរបស់រដ្ឋចំពោះអំពើខុសច្បាប់ដោយមិនគិតពីថាតើទង្វើនោះជាទង្វើអធិបតេយ្យឬយ៉ាងណា។
តុលាការក៏បាននិយាយផងដែរថា ករណីនេះស្ថិតនៅក្នុងយុត្តាធិការរបស់ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ខណៈដែលដើម បណ្តឹងរស់នៅក្នុងប្រទេសនេះ ហើយបានស្វែងរកសំណងលើទង្វើដែលត្រូវបានចាត់ទុកថា ខុសច្បាប់ ក្រោម ច្បាប់រដ្ឋប្បវេណីរបស់ខ្លួន។
លោកស្រីLee Yong-soo សកម្មជន និងជាជនរងគ្រោះអាយុ ៩៥ឆ្នាំដែលបានដាក់ពាក្យប្តឹងផងដែរ បានស្វា គមន៍ការសម្រេចចិត្តនេះហើយបានថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះតុលាការសម្រាប់ការសម្រេចចិត្តនេះ។លោកស្រីបាននិយាយពេលចេញពីបន្ទប់សវនាការថា៖ «ខ្ញុំដឹងគុណ ខ្ញុំពិតជាដឹងគុណណាស់។ក្រសួងការបរទេសជប៉ុនមិនបានឆ្លើយតបភ្លាមៗចំពោះសំណើសុំការអត្ថាធិប្បាយលើសេចក្តីសម្រេចរបស់សាលាឧទ្ធរណ៍នោះទេ។ ទីក្រុងតូក្យូបាននិយាយថា បញ្ហានេះត្រូវបានដោះស្រាយក្រោមសន្ធិសញ្ញាឆ្នាំ ១៩៦៥ដែល ធ្វើអោយទំនាក់ទំនងការទូតមានលក្ខណៈធម្មតា ហើយប្រទេសជិតខាងទាំងពីរបានយល់ព្រមបញ្ចប់ ជម្លោះនៅ ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងឆ្នាំ២០១៥៕