ប្រធានាធិបតីចិនលោក ស៊ី ជីនពីងនិងនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន ហ៊ូមីអូ គីស៊ីដាបានប្តេជ្ញាបន្តទំនាក់ទំនងដែលមាន ផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមកនៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សាទល់មុខគ្នាជាលើកដំបូងរបស់ពួកគេក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំ ដែលជាសញ្ញាបង្ហាញថាប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចធំជាងគេទាំងពីររបស់អាស៊ីកំពុងសម្លឹងមើលការជួសជុលពង្រឹងទំនាក់ទំនងដ៏តានតឹង។
បន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំកំពូលរយៈពេល៦៥នាទីជាមួយលោកស៊ី លោក គីស៊ីដាបានប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មានថា យើង បានយល់ព្រមលើកន្លែងដែលយើងកំពុងធ្វើដំណើរ។ នោះគឺការកសាងទំនាក់ទំនងប្រកបដោយភាពស្ថាបនា និងស្ថិរភាព។
មេដឹកនាំទាំងពីរក៏បានពិភាក្សាអំពីការហាមប្រាមរបស់ចិនលើអាហារសមុទ្រជប៉ុននិងករណីដ៏ល្បីរបស់ពាណិជ្ជករជប៉ុនម្នាក់ដែលត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងប្រទេសចិនក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចពិភាក្សារយៈពេលមួយម៉ោងរបស់ពួកគេនៅខាងក្រៅកិច្ចប្រជុំកំពូល APEC នៅសាន់ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ កាលពីល្ងាចថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៦ វិច្ឆិកា។
លោក ស៊ីបានប្រាប់លោកគីស៊ីដា ថា ប្រទេសទាំងពីរគួរតែ ផ្តោតលើផលប្រយោជន៍រួមហើយបញ្ជាក់ឡើងវិញ នូវ ទំនាក់ទំនងយុទ្ធសាស្រ្តនៃផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមក និងផ្តល់អត្ថន័យថ្មី។នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមមួយក្នុងឆ្នាំ២០០៨ ប្រទេសជប៉ុន និងចិនបានព្រមព្រៀងគ្នាក្នុងការបន្តទំនាក់ ទំនងដែលមានផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមកដោយផ្អែកលើផលប្រយោជន៍ជាយុទ្ធសាស្រ្តរួមដែលត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីធានាឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរអ្នកដឹកនាំជាញឹកញាប់លើបញ្ហាដូចជាសន្តិសុខជាដើម។លោកគីស៊ីដាបានបញ្ជាក់ថា ភាគីទាំងពីរបានបញ្ជាក់ឡើងវិញនូវការប្ដេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេចំពោះ ទំនាក់ទំនង ក្នុងការផ្តល់មតិដើម្បីសង្កត់ធ្ងន់បន្ទាប់ពីការចរចា។លោកបានបន្ថែមថា យើងបានចែករំលែកទស្សនៈរួមដែល ថាយើងនឹងបន្តទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធលើកម្រិតផ្សេងៗរួមទាំងនៅកម្រិតអ្នកដឹកនាំ។ថ្មីៗនេះទំនាក់ទំនងត្រូវបានសាកល្បងដោយការហាមប្រាមរបស់ចិនលើអាហារសមុទ្រជប៉ុនបន្ទាប់ពីការសម្រេចចិត្តរបស់ទីក្រុងតូក្យូក្នុងការបញ្ចេញទឹកដែលត្រូវបានព្យាបាលចេញពីរោងចក្រនុយក្លេអ៊ែរ Fukushima ដែលខូចរបស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងសមុទ្រកាលពីខែសីហា។
លោកគីស៊ីដាបាននិយាយថា លោកបានជំរុញយ៉ាងមុតមាំឱ្យលោកស៊ី បោះបង់ការហាមឃាត់ នេះហើយថែម ទាំងបានស្វែងរកការដោះលែងអ្នកជំនួញនេះឱ្យបានឆាប់រហ័ស ដែលវាបានធ្វើឱ្យមានការប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ដល់ទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចជិតស្និទ្ធរបស់ពួកគេ។
ក្នុងជំនួបនោះ នាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន បានសម្តែងការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងអំពីស្ថាន ភាពនៅសមុទ្រចិន ខាងកើត ដែលនាវាល្បាតរបស់ចិនត្រូវបានគេប្រទះឃើញម្តងហើយម្តងទៀតនៅប្រជុំកោះ Senkaku ដែលជាកូនកោះ មួយក្រុមគ្រប់គ្រងដោយប្រទេសជប៉ុន ប៉ុន្តែត្រូវបានទាមទារដោយចិន។ទោះជាយ៉ាងណាក្តីជារួមនៃជំនួបនេះពួកគេទំនងជាបរាជ័យក្នុងការធ្វើសម្បទានលើការឃុំខ្លួនជនជាតិជប៉ុនរបស់ទីក្រុងប៉េកាំងនិងការញុះញង់ផ្នែកយោធារបស់ខ្លួននៅក្នុងច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់ ដែលបង្ហាញសញ្ញាថាវានឹងត្រូវ ការពេលវេលាបន្ថែមទៀតសម្រាប់ប្រជាជាតិអាស៊ីទាំងពីរដើម្បីកែលម្អទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេឱ្យបានពេញលេញ៕