កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែមេសា រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត និងអ៊ីរ៉ង់បានជួបប្រជុំគ្នាជាលើកដំបូងក្នុងរយៈពេលប្រាំពីរឆ្នាំហើយមួយខែមុននេះមន្ត្រីសន្តិសុខជាតិកំពូលនៃប្រទេសទាំងពីរបានធ្វើឱ្យពិភពលោកស្រឡាំងកាំង ដោយបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតឡើងវិញ បន្ទាប់ពីមានអរិភាពជាច្រើនឆ្នាំដែលបានបង្កើនភាពតានតឹងនៅទូទាំងប្រទេសរបស់ពួកគេ។
កិច្ចប្រជុំដែលអាចទម្លាយឧបសគ្គនេះបាន មិនត្រូវបានធ្វើនៅមជ្ឈិមបូព៌ាទេ។ ពួកគេត្រូវបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ និងសម្របសម្រួលដោយប្រទេសចិនបន្ទាប់ពីការប៉ុនប៉ងមិនបានសម្រេចជាច្រើនឆ្នាំដោយប្រទេសអូម៉ង់ និងអ៊ីរ៉ាក់។
នៅឯលោកខាងលិចញវិតួនាទីកណ្តាលរបស់ចិនក្នុងការរក្សាសេដ្ឋកិច្ចរបស់រុស្ស៊ីឱ្យនៅស្ថិតស្ថេរ ទោះបីជាមានការដាក់ទណ្ឌកម្មក៏ដោយ ហើយទីក្រុងប៉េកាំងគ្មានបំណងក្នុងការចោទសួរទីក្រុងម៉ូស្គូជុំវិញការឈ្លានពានរបស់ខ្លួនលើអ៊ុយក្រែនដែលធ្វើឱ្យមានការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំង។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកជំនាញនិយាយថា ជោគជ័យថ្មីរបស់ចិនក្នុងនាមជាអ្នកបង្កើតសន្តិភាពនៅមជ្ឈិមបូព៌ា បានបង្ហាញពីការផ្លាស់ប្តូរថ្មីមួយ ដែលតាមទម្លាប់ប្រទេសនេះបានស្ទាក់ស្ទើរពីការជាប់ពាក់ព័ន្ធខ្លាំងពេកក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះពិភពលោក។
កាលពីខែកុម្ភៈ មិនយូរប៉ុន្មានមុនពេលកិច្ចចរចាអ៊ីរ៉ង់-អារ៉ាប៊ីសាអូឌីតបានបញ្ចប់ទីក្រុងប៉េកាំងបានចាប់ផ្តើមគំនិតផ្តួចផ្តើមសន្តិសុខសកលរបស់ខ្លួនក្នុងគោលបំណង ដោះស្រាយដោយសន្តិវិធីនូវភាពខុសគ្នានិងជម្លោះរវាងប្រទេសតាមរយៈការសន្ទនា និងការពិគ្រោះយោបល់។
កាលពីសប្តាហ៍មុន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសថ្មីរបស់ចិន លោក Qin Gang បាននិយាយថា ទីក្រុងប៉េកាំងបានត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីសម្រុះសម្រួលកិច្ចចរចាសន្តិភាពរវាងអ៊ីស្រាអែល និងប៉ាឡេស្ទីន។
លោកស្រីJulia Gurol-Haller សហការីនៅវិទ្យាស្ថាន Arnold-Bergstraesser-Institut Freiburg ក្នុងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់បាននិយាយថា កិច្ចព្រមព្រៀងអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត-អ៊ីរ៉ង់អាចដើរតួជា បន្ទះឈីបចាប់ផ្តើមសម្រាប់គំនិតផ្តួចផ្តើមនាពេលអនាគត” របស់ប្រទេសចិន។ លោកស្រីបានបន្តថា វាជាការប្រកាសដែលចិនត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការដើរតួនាទីធំជាងមុនក្នុងការសម្រុះសម្រួលជម្លោះ។
ទង្វើទាំងអស់របស់កើតឡើងនៅពេលដែលឥទ្ធិពលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកដែលជាឈ្មួញកណ្តាលអំណាចដ៏ធំបំផុតនៅមជ្ឈិមបូព៌ា បានធ្លាក់ចុះ ។នេះបើយោងតាមអ្នកវិភាគជាច្រើន។ ការសម្រេចចិត្តរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងការដកខ្លួនចេញពីកិច្ចព្រមព្រៀងនុយក្លេអ៊ែរអ៊ីរ៉ង់ ទំនាក់ទំនងក្តៅ-ត្រជាក់ជាមួយអារ៉ាប៊ីសាអូឌីត ការកាន់កាប់យូរអង្វែង
និងការដកខ្លួនចេញពីប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់និងអាហ្វហ្គានីស្ថានបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ភាពជឿជាក់របស់ខ្លួន។ នយោបាយក្នុងស្រុកក៏បានធ្វើឱ្យសហរដ្ឋអាមេរិកមានការរំខានផងដែរខណៈដែលមានការប្រុងប្រយ័ត្នកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងចំណោមសាធារណជនអាមេរិកអំពីតួនាទីដ៏យូរអង្វែងរបស់ប្រទេសនេះក្នុងនាមជាប៉ូលីសពិភពលោក។
តើចិន អាចផ្តល់ឱ្យមជ្ឈិមបូព៌ានូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដូចសហរដ្ឋអាមេរិកដែរឬទេ?
ទោះបីជាមានការកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សក៏ដោយ ក៏ប្រទេសចិននៅតែមិនមានលទ្ធភាពជំនួសសហរដ្ឋអាមេរិកនៅមជ្ឈិមបូព៌ា បានដែរ។
ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនមានមូលដ្ឋានយោធារាប់សិបកន្លែង និងសម្ព័ន្ធមិត្តដែលខ្លួនបានប្តេជ្ញាការពារប៉ុន្តែក្រុមអ្នកជំនាញនិយាយថា ទីក្រុងប៉េកាំងប្រហែលជាមិនចង់ទទួលខុសត្រូវនៅឡើយទេក្នុងករណីណាមួយនៅមជ្ឈិមបូព៌ា ។ សម្រាប់ពេលនេះប្រទេសចិនអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការពង្រីកឥទ្ធិពលការទូតនិងសេដ្ឋកិច្ចខណៈដែល សហរដ្ឋអាមេរិកបន្តនាំមុខគេលើកង្វល់សន្តិសុខក្នុងតំបន់។
លោក Trita Parsi សហស្ថាបនិក និងជាអនុប្រធានប្រតិបត្តិនៃវិទ្យាស្ថាន Quincy សម្រាប់ទំនួលខុសត្រូវ Statecraft បាននិយាយថា ទាំងអស់នេះផ្តល់ឱ្យប្រទេសចិននូវឥទ្ធិពលដោយស្វ័យប្រវត្តិនៅក្នុងតំបន់។
សរុបមកលោកបាននិយាយថាឥទ្ធិពលនេះបានធ្វើឱ្យទីក្រុងប៉េកាំងទទួលបានជោគជ័យជាមួយអារ៉ាប៊ីសាអូឌីតនិងអ៊ីរ៉ង់ដែលការចរចាកន្លងមកបានបរាជ័យ។ ប្រទេសទូទាំងតំបន់ចង់ស្នាក់នៅក្នុងភាពជាដៃគូល្អជាមួយប្រទេសចិនសម្រាប់ហេតុផលសេដ្ឋកិច្ចជាជាងនយោបាយ។ ប្រទេសចិនបានវិនិយោគច្រើនជាង២៧៣ព នៅក្នុងតំបន់ចន្លោះឆ្នាំ២០០៥ និង ២០២២។ ចិន គឺជាអ្នកវិនិយោគធំជាងគេនៅមជ្ឈិមបូព៌ា៕